بررسی اثر بخشی بحث گروهی بر تصویر ذهنی نوجوانان (۱۸-۱۱ سال) تالاسمیک

زمینه و هدف: تالاسمی ماژور با توجه به مزمن بودن و درگیری مادام العمر آن می تواند بر تصویر ذهنی افراد مبتلا به این بیماری که اکثریت آنها در ایران در گروه سنی زیر هیجده سال می باشند اثر بگذارد و این تغییر در تصویر ذهنی می تواند بر شیوه سازگاری فرد، نحوه زندگی وی و تعاملات اجتماعی او اثر گذاشته و او را نسبت به همسالان خود بیشتر در معرض خطر مشکلات روانی اجتماعی مانند تصویر ذهنی ناخوشایند و ترس از طرد شدن و غیره قرار دهد. لذا این پژوهش با هدف تعیین و بررسی تأثیر روش بحث گروهی بر تصویر ذهنی نوجوانان 18-11 سال مبتلا به تالاسمی ماژور در شهرستان شهرکرد انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک تحقیق نیمه تجربی از نوع آزمون قبل و بعد است که بر روی 35 نوجوان مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کنندگان بخش تالاسمی بیمارستان هاجر شهرکرد شامل 21 نفر دختـر و 14 پسر که به صورت غیـر تصـادفی انتخاب شده بودند انجام شد. تصویر ذهنی نمونه های مورد مطالعه با استفاده از پرسشنامه تصویرذهنی افر قبل از هر نوع مداخله ای مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس نمونه ها در گروههای 12-8 نفری به مدت 8 هفته و هر هفته دو جلسه یک ساعته در جلسات بحث گروهی قرار گرفتند و پرسشنامه مورد نظر بلافاصله و یکماه بعد از مداخله ارزیابی و نتایج حاصل با استفاده ازآزمون t تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نمره تصویر ذهنی قبل از مداخله 66/7±1/180 بود که بعد از مداخله 19/5±9/187 و یک ماه بعد از مداخله به 6/5±83/187 افزایش یافت (001/0p<). در حیطه خود روانشناختی و خود سازگاری در هر دو گروه پسران و دختران قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری وجود داشت (001/0p<) ولی در حیطه خود اجتماعی، خود جنسی و خود خانوادگی این اختلاف معنی دار نبود. نتیجه گیری: بکار گیری روش بحث گروهی موجب بهبود تصویر ذهنی نوجوانان تالاسمیک می شود و به عنوان یک روش مناسب در بهداشت روانی بیماران مزمن از جمله تالاسمی پیشنهاد می گردد.